De ouderen die vanaf 1898 in het gebouw woonden, werden verzorgd door een inwonend huismeestersechtpaar, 'vader en moeder' genoemd. Het geheel had veel weg van een gezinssituatie. Na zeven huismeestersechtparen werd het verzorgingstehuis vanwege nieuwe inzichten over huisvesting van ouderen gesloten. De overgebleven ouderen werden overgebracht naar een nieuw verzorgingstehuis. Er moest een nieuwe bestemming voor het pand gevonden worden. Deze werd gevonden in de vorm van het kosteloos verstrekken van huisvesting aan enkele maatschappelijke instellingen.

1976: Het pand aan de Dorpsstraat 164 kreeg vanaf toen een veelzijdige bestemming. De Van Cappellen Stichting droeg het pand over aan de gemeente Capelle aan den IJssel. Het geheel werd als gemeentelijke muziekschool in gebruik genomen. Het gebouw bleek in de praktijk echter niet geschikt voor dat doel; te klein en te gehorig.Toch bleef de Capelse Muziekschool jarenlang in het gebouw actief. Bij velen is het gebowu dan ook beter bekend als "De oude Muziekschool".

1999: De muziekschool verhuisde naar een nieuw onderkomen. Het werd stil rond het gebouw; het kampte met achterstallig onderhoud en het pand lag er verwaarloosd en verlaten bij. De angst leefde dat het gebouw een horecabestemming zou krijgen en daardoor zijn karakter zou verliezen. Het pand was toen al geregistreerd op de lijst van Rijksmonumenten. En niet alleen het gebouw, ook de honderdjarige beuk op de binnenplaats was opgenomen in het register van 'Monumentale bomen'.

2000: De buurtbewoners - verenigd in de Vereniging Oude Kern - voerden actie teneinde het pand te behouden en te voorkomen dat er een horecaonderneming in het pand gevestigd zou worden. Zij bereikten daarmee dat het pand niet zou verloederen en dat het beschikbaar zou blijven voor de Capelse bevolking. Vervolgens stelde de gemeente een 'programma van eisen' op. Hierin werd vastgelegd aan welke voorwaarden geïnteresseerden moesten voldoen om het gebouw te kunnen kopen. De belangrijkste eisen waren dat het pand gerestaureerd zou worden en dat het deels een culturele bestemming zou krijgen. Uiteraard moest de regentenkamer in tact blijven. Op het verlanglijstje van de gemeente stond ook ruimte voor het sluiten van huwelijken.

Een voorstel dat voldeed aan deze eisen was afkomstig van de directie van het aan de Dorpsstraat 181 gevestigde bedrijf Maximum, in samenwerking met de Vereniging Oude Kern.Volgens dit voorstel wordt een eigendoms-bv gevormd (aandeelhouders Maximum Invest, de Vereniging Oude Kern en de Gemeente Capelle aan den IJssel) die het pand ging exploiteren.
Het voormalige oude mannen- en vrouwenhuis werd een multifunctioneel gebouw met bedrijfs- en publieksruimtes, waar zowel permanente als tijdelijke gebruikers in konden. De tuin zou eveneens worden gebruikt voor exposities of voorstellingen.

2007: Het pand is geheel gerestaureerd en intern aangepast aan de tijd. Het gebouw wordt in gebruik genomen voro de activiteiten zoals die bedoeld waren.